zomaar een middag.

Vanmorgen had ik nog geen plannen gemaakt voor deze middag. Normaal bedenk ik wel een beetme van te voren wat k wil gaan doen. Zodat ik dan geen tijd hoeft te verspillen met nadenken en daardoor minder tijd verloren laat gaan.
Zit misschien wel een beetje raar in elkaar, maar ik heb graag alles een beetje in het hoofd op orde. Vooral omdat ik mijn energie goed moet verdelen, wil ik niet veel last van mijn ziekte hebben en gewoon kunnen functioneren. Daarom maak ik een soort van planning in mijn hoofd. Die kan ik ook altijd maar grobaal maken, omdat ik niet altijd weet hoe mijn man zich voelt. Ja ook daar moet ik rekening mee houden. Mijn man is volledig afgekeurd, maar helpt wel mee in het huishouden. Maar alles wat hij doet , doet hij aan de hamd van hoe hij zich voelt. Hij kan geen druk aan, dus werkt het niet om hem van te voren dingen op te dragen. Soms heeft hij meer gedaan, dan ik hoopte, soms minder. Nu ik deze week een drukke werkweek heb, plan ik mijn week thuis niet te vol. Probeer zo min mogelijk dingen te moeten doen. Vandaag had ik dus nog geen plannen. Manlief is niet lekker dus die ging een paar uur naar bed. In eerste instantie dacht ik, dat komt mooi uit, ka. Ik een broek gaan naaien. Maar nadat ik met de hod weggeweest ben, heeft mijn broer gebeld, die kom straks op visite. Dus een voordeel dat ik geen grote plannen heb, nu gooi ik het dus maar om. Ik heb net even opgeruimd, de aardappelen geschild en ben nu klaar. Misschien dat ik zo nog even koekjes bak. Voordeel is dat ik nu toch wat meer aan het nuishouden heb gedaan en toch straks genoeg rust inbouw. Heb even alles openstaan. Het is hier droog, met een zonnetje, aan de achterkant is het zo goed als windstil. Een lekker muziekje op de achtergrond, wat wil een mens nog meer. Hopelijk blijft de sneeuw weg, ik vind het altijd zo lekker ruiken,als je buitenlucht binnen kan laten. Ga nog wat blogs lezen en zie morgen wel weer wat er dan op mijn pad komt.