zondag 10 februari 2013

als je pijn moet leren herkennen.

Iedereen krijgt geregeld allerlei prikkels. Het lichaam is zo opgebouwd, dat doormidel van seintjes en prikkels je bepaalde dingen, juist wel of niet doet. Je heb seintjes die aangeven, dat iets pijnlijk is, maar ook wat prettig is. Normaal gesproken, functioneert dit alles goed en volledig. Maar bij sommige aandoeningen, ga dit niet goed. Bij sommige ziektes is dit duidelijk te meten, of reageren spiergroepen niet goed en is dit goed te zien. Maar wat als je wel verschillende pijnprikkels heb, maar als het niet te meten is? Wat dan??? Ik las bij spaarcentje al dat zij ook een bepaalde manier had gevonden om hier mee te leven. Ik heb de ziekte fibromyalgie, wat er precies fout ga, weet ik niet. Bestaan verschillende versies over. Wat ik wel weet, is dat ik geregeld pijn voelt, dat er volgens de reguliere geneeskunde niet kan zijn. Volgens foto's , bloedwaardes' en wat al niet meer, ben ik gezond. Alleen ik voel wel degelijk echte pijn.Een bepaalde verklaring die nogal eens gegeven wordt, je heb last van bindweefsel en dat zit door heel je lichaam. Ik voel geregeld ontstekings, of uitvalspijn. Of dat het lijkt of dat er iets uit elkaar getrokken wordt. Een aantal jaren geleden liet ik alles onderzoeken, want ik stel me toch niet aan. Nee, dat is het ook echt niet. Alleen de pijnprikkels reageren erg actief. Hoe ga ik hier mee om. Ik heb geleerd, waarom ik bepaalde pijnprikkels krijg, zodat ik ze kan proberen te voorkomen. Bepaalde zaken proberen te voorkomen, zodat ik minder last heb. Een vast ritme is voor mij heel belangrijk. Ook voldoende rust. En ik heb de prikkels leren kennen. Weet hoe lang het kan duren en wat hun kenmerken zijn. Doordat ik dit nu weet en dit zoveel mogelijk in goede banen wil leiden , hou ik mijn ziekte leefbaar. Iedereen zoekt zijn eigen weg en dit is mijn manier om zo te leven met fibromyalgie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten