woensdag 23 januari 2013

thuiskapster

Zometeen, komt mijn thuiskapster weer. Een heerlijk idee. Ik heb nu ongeveer een jaar een thuiskapster en dat bevalt me prima.
Ik ben iemand die niet echt met het uiterlijk bezig is. Ik kan geen uren voor de spiegel bezig zijn. Heb er nooit ingezeten ook.
Ik heb heel lang, half lang haar gehad, en ja ik wilde ook weleens iets uit proberen. Maar als ik lang met mijn armen omhoog moet werken, ga dat pijn doen, dus het moest snel lukken. Maar doordat ik een vrij dikke bos heb, blijft het niet zo lang goed in model.
Dat hebben we gemerkt toen ik trouwde. Toen ik voor proefkapsel ging, had ze er best behoorlijk veel versteviging inn gedaan. De kapster was bang, dat ik s'avonds veel moeite zou moeten doen, om het uit te kammen. Maar 3 uur later was het er uit. Dus ik heb met mijn bruiloft, versteviging voor windkracht 10 gehad en s'avonds nog een keer bijgewerkt.
De laatste jaren heb ik vrij kort haar en dat bevalt me goed. Maar nu terug komen op de thuiskapster. Ik ging eerst een tijd naar de kappersschool, werd ik bestgoed geholpen en geknipt. Want als je goedkoop geknipt wil worden, is dit een goede manier. Maar waarom ben ik daar dan meegestopt.Ik ben slechthorend. Heb normaal 2 gehoorapparaten. Maar tijdens het knippen heb je die uit. De meeste meiden , bij de kappersschool, vinden het eng om een praatje aan te knopen. Bij mij moesten ze dan ook nog eens wat harder praten, en dan verliep de communicatie nogal stroef. Telkens heb je iemand anders' dus moet je telkens weer uitleg geven, vragen of ze iets harder willen spreken en zelf ook erg intensief luisteren. Dat werkte dus niet voor mij.
Er zijn hier in ce stad ook best budget kapsalons. Maar die worden voornamelijk gerund door alochtonen. Niks mis mee, maar daar verliep de communicatie ook moeizaam, want of ze begrepen niet precies wat ik wilde, of ik verstond hun nederlands niet goed. Want zij hebben een andere klank als wij. Een doffe voor mijen dat hoor ik minder goed.
Een ander iets wat mee speelde, dat ik geregeld baaldr van mijn haar, was het feit, dat het vaak te lang werd ,omdat ik geen tijd maakte, geen zin had om die moeite te doen. Maar als mijn haar te vol, wordt, zit het niet. Dus ergenis alom. En als ik dan de knoop doorhakte, was de salon dicht, of hadden ze geen tijd.

Nu met mijn thuiskapster heb ikde nadelen niet meer. Zij weet dat ze harder moet praten, ze kletst lekker over van alles en nog wat. Elke 6 weken staat er een afspraak. Ze is betaalbaar, hoef de deur niet uit en ja mijn haar wordt geen bron van frustratie.

Dus zometeen zie ik weer netjes.. wat is jullie ervaring met de kapper.

1 opmerking:

  1. Ik laat mijn haar nu groeien. Toen ik nog met ex samen was, ging ik in zijn woonplaats naar een erg fijne kapster, ook een thuiskapster met een kleine 'salon' op haar zolder, maar dat is nu voor mij toch al snel twee uur reizen met het ov. Hier in de buurt zitten waarschijnlijk ook goede kappers, maar ik wilde al erg lang weer lang haar, en ga nu dus een keer in het half jaar om mijn haar bij te laten punten.
    Schatje heeft wat meer moeite met de kapper dan ik - hij wil zijn haar niet laten groeien (jammer maar logisch =P), en heeft asperger. Dus iemand die aan zijn hoofd zit, inclusief extra prikkels, want geklets en iemand die aan zijn hoofd zit... is al best moeilijk voor hem. Kwam ook nog bij dat we gingen samenwonen, en hij hier in de buurt een kapper moest zoeken. Dat heeft een paar maanden geduurd, voor hij bij een vreemde kapper binnen durfde stappen.

    BeantwoordenVerwijderen