Had ik maar niet /spijt.

 Ja ik ook altijd met mijn snelle beslissingen, met mijn grote mond. Want nu zit ik met spijt en met de gedachte had ik maar niet. Ach straks is dat wel weer minder , denk ik.

Wat is er aan de hand. Ik kwam gisterenmiddag op het werk en hoorde dat mijn collega ziek is. Wij doen schoonmaakwerkzaamheden bij ah. Gelijk toen ik dat hoorde gingen mijn radertjes draaien.O en morgen, is hij er dan wel. Nou waarschijnlijk niet, en heb dan ook niemand die kan vervangen. Normaal is woensdag mijn vrije dag. Maar als er niemand vervangend werk kan doen, zie ik de bui al hangen. Dus riep gelijk, zal je matsen kom ik wel.

Maar nu heb ik spijt, want mijn lijf is gewend aan ritme en op woensdag mag hij altijd wat langer blijven liggen,dus protesteert, nu een beetje. Tegelijkertijd ben ik ook een beetje boos, omdat ik niet makkelijk voor mezelf op kom. Want mijn collega daar kan je niet altijd van op aan. Wat betreft, de tijden dat hij moet werken. Zeg daar eigenlijk nooit wat van, maar merk wel,'ik ben altijd de degene die de dingen maar opknapt. Die zaken probeert bij te trekken , maar doe veels te weinig mijn mond open.

Eigenlijk had ik moeten denken, zijn ziek zijn is niet mijn probleem. Maar als ik vandaag niet gaan werken was, heb ik morgen een giga puinhoop. Dus van de andere kant is dit een betere oplossing.

Toch moet ik leren om van me af te bijten . Niet overal ja op te zeggen. Want zo wordr er aardig misbruik gemaakt en ga het ten kostte van mij.
Ik zal gaan proberen te beteren.. beloofd, alhoewel dit wel een hele moeilijke eigenschap is, om te verbeteren, ben gewoon te bang daarin