Gisteren besloot ik om in plaats van met de scooter , met de bus naar mijn moeder te gaan. Ik had bedacht dat het best kon, want het was erg koud en ik had last van mijn ogen. Dus ikgekeken, hoe laat de bus zou gaan. Zowel heen als terug.2 x gecheckt, want ben best onzeker en wil wel op tijd zijn. Want ja je weet maar nooit. Dat ben ik, alles dubbel nalopen, liever een half uur te vroeg, dan 1 seconde te laat.
Ook nog even overleg gepleegd, over de tijd waarop ik terug kwam. Want 16:00 was wat vroeg, maar die daarna ging pas om 18:00. Geen probleem, dan ben je maar wat later, zei mijn man.
Nou woont mijn moeder naast de bushalte in een serviceflat, dus ik hoef niet vroeg naar beneden. Maar zoals ik al zei, ben iemand die liever veels te vroeg is. Dus we stonden om 17:45 in de hal. Hoefde toch pas naar buiten, als ik de bus in de verte zag aankomen. Net voor 18:00 nog bij de halte gekeken, want ik had toch wel goed gekeken. Nou het klopte. Maar hoe we ook wachtte, geen bus!! Natuurlijk kan hij weleens wat vertraging hebben, maar meer dan 20 min.
In mijn geval liep het nog goed af, want mijn broer kon mijn naar huis brengen. Stond niet in de middel of nowhere, maar mijn vertrouwen is wel weg. Want wat had als mijn broer niet had kunnen rijden. Wat als je echt geen geld heb voor de gewone taxi. Ja dan sta je daar, moet je hopen op bereidheid van mensen.
Nee de volgende keer is het gewoon de scooter. Als er daar iets mee is, bel ik de wegenwacht, de bromfietsservices en daar ben ik lid van, maar weet ik, ik kom thuis.
En dan voel jezelf machteloos en klein in zo'n situatie. Dan denk ik, geld zorgt wel voor een bepaalde zekerheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten