Ik verbaasde vorige week, dat het om 17:00 s'avonds nog vrij licht is. Ja echt, na oudjaarsdag, gaan de lichturen weer meer worden. Ik kan er ook echt naar verlangen. Want dan heeft de donkere periode weer lang genoeg geduurd. Merkte toch dat het mij nu ook zwaarder viel. Ja bij ons is een bepaald deel van de winter altijd een zware tijd. Mijn man heeft een psycische aandoening en dan zijn de donkere wintermaanden moeilijk. Dan is hij niet vooruit te branden en ziet hij dingen veel moeilijker.
De laatste jaren, probeerde ik dat op te lossen, door geregeld toch even erop uit, even naar buiten. Vooral kort naar de feestmaand. De drukke tijd, hebben we dat beide nodig. Maar nu gooide de vreselijke kou en sneeuw dus mooi roet in het eten. We konden niet weg. Mede door het feit dat ik teveel last had van mijn reumatische aandoening. Want mijn benen bleven koud en de overlast van sneeuw. Dan is het niet aantrekkelijk om met de scooter te rijden. Manlief vind busvervoer vrij lastig, dus dat gebruik je dan ook minder.
Dus wij vonden het helemaal niet erg dat de sneeuw weg is. Gisteren zelfs even het raam op een kiertje gezet om weer de frisse wind te voelen. Wat was dat fijn.
Nu is de winterdip bij mijn man nog niet over hoor, zo gemakkelijk gaat dat niet. Maar je kon toch zien, dat hij opklaarde en weer openstond om weer eens een behandeling te onder gaan, bij acupuncturist. Helpt hem goed voor bij komende klachten.
Ja hij gaf zichzelf gisteren even gelijk al een oppepper en dan weet ik, we gaan weer de goede kant op. En ja het duurt nog wel even.... maar we gaan nu genieten van elke goede dag.
Nu de erge kou uit mijn lijf is, word ik ook wat minder stijf, dus kan ik ook weer wat meer doen.
We krijgen weer energie. Nu maar hopen, dat het weer mee blijft werken en niet al teveel rare capriolen uithaalt.
O ja waar ik ook zo van genieten...het vogelconcert s'morgens vroeg. En ja je hoort ze ook weer. We gaan nu richting DE LENTE.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten